Rachunkowość społeczna – w ujęciu szerszym to dyscyplina statystyczno-ekonomiczna, która bada w sposób zintegrowany strumienie materialno-rzeczowe oraz strumienie finansowe w skali gospodarki narodowej. W ujęciu węższym jest to technika statystyczna, która obrazuje gospodarkę danego kraju w formie ilościowej.
Rachunkowość społeczna dzieli gospodarkę narodową na 4 sektory:
- I — ludność i gospodarstwa domowe
- II — przedsiębiorstwa;
- III — podmioty wchodzące w skład systemu budżetowego;
- IV — podmioty zagraniczne
W wyniku obliczeń dokonanych techniką rachunkowości społecznej powstaje wartość produktu społecznego, która może być wyrażona w produkcie krajowym brutto, produkcie narodowym brutto, produkcie narodowym netto oraz w dochodach osobistych.
OdpowiedzUsuńJej podstawą jest założenie, że każda praca wydatkowana w zorganizowanym przedsiębiorstwie tworzy produkt społeczny, niezależnie od tego, czy w jej wyniku powstają dobra materialne czy usługi. W rezultacie produkt społeczny w ujęciu rzeczowym przyjmuje postać wytworzonych w ciągu roku dóbr i usług finalnych.