Przychody operacyjne – przychody związane z prowadzeniem przez jednostkę gospodarczą działalności operacyjnej. Przychody te prezentowane są w dwóch częściach rachunku zysków i strat: w części pierwszej znajdują się przychody związane z podstawową działalnością operacyjną jednostki, tj. dla której jednostka została stworzona, np. sprzedaż towarów i produktów. Druga część rachunku zysków i strat prezentuje przychody pośrednio związane z działalnością operacyjną (tzw. pozostałe przychody operacyjne), np. wynikające ze sprzedaży zbędnych środków trwałych.
Oprócz przychodów operacyjnych, sumę przychodów podmiotu gospodarczego tworzą takie kategorie rachunku zysków i strat, jak przychody finansowe (związane z działalnością inwestycyjną i finansową) oraz zyski nadzwyczajne (związane ze zdarzeniami losowymi).
Trwała utrata wartości środków trwałych zachodzi w przypadku zmiany technologii produkcji, przeznaczenia do likwidacji, wycofania z używania lub innych przyczyn. Dokonuje się wówczas w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych odpisu aktualizującego wartość środka trwałego. Odpis ten powinien doprowadzić wartość środka trwałego, wynikającą z ksiąg rachunkowych, do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku – do ustalonej w inny sposób wartości godziwej. W przypadku środków trwałych, których wartość księgowa (nieumorzona) jest niższa od ich przewidywanej ceny sprzedaży netto, nie zachodzi potrzeba aktualizacji ich wartości figurującej w księgach. Nie zachodzi również konieczność dokonania odpisów aktualizujących w przypadkach, gdy wartość księgowa środków trwałych jest wprawdzie wyższa od ich przewidywanej ceny sprzedaży netto, lecz środki te nadal znajdują się w używaniu, a jednocześnie nie zachodzą okoliczności świadczące o trwałej utracie wartości (tj. zmiana technologii produkcji, konieczność wycofania z używania lub przeznaczenia do likwidacji). Wówczas można – zamiast dokonywania odpisów aktualizujących – ograniczyć działania do przeprowadzenia weryfikacji (oceny) stosowanych dotychczas stawek amortyzacyjnych lub umorzeniowych. Jeżeli trwała utrata wartości dotyczy środków trwałych, których wartość była uprzednio zaktualizowana na podstawie odrębnych przepisów, to odpis aktualizujący zmniejsza w pierwszej kolejności różnicę odniesioną na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Ewentualną nadwyżkę odpisu nad różnicami z aktualizacji wyceny zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. Zaznaczamy, iż ostatnia aktualizacja wartości środków trwałych została przeprowadzona na dzień 1 stycznia 1995 r. na podstawie § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. nr 7, poz. 34 ze zm.).
OdpowiedzUsuń